Een behandeling waarbij gezond tandvlees wordt verplaatst naar een plek met recessie.

Scaling en root planing verwijdert tandplak en tandsteen onder het tandvleesniveau.

Een intensieve gebitsreiniging tot onder het tandvleesniveau.

Een diepe reiniging onder het tandvlees zonder chirurgische ingreep.

Een procedure waarbij gezond tandvlees wordt verplaatst naar een beschadigd gebied.

Een procedure om meer tand bloot te leggen voor restauratieve of esthetische doeleinden.

Een laserbehandeling verwijdert ontstoken weefsel en bacteriën met behulp van lichtenergie.

Een ingreep waarbij diepe tandvleespockets chirurgisch worden verkleind.

Een behandeling om diepe ruimtes tussen tand en tandvlees te verkleinen.

Een behandeling die gericht is op het herstellen van verloren weefsel of bot.

Een chirurgische reiniging van diepe pockets bij gevorderde parodontitis.

Een techniek waarbij het transplantaat via een kleine opening onder het tandvlees wordt geschoven.

Om te bepalen of de behandeling effectief is en verdere stappen nodig zijn.

Een flapoperatie is chirurgisch, een gesloten behandeling is niet-chirurgisch.

Scaling & root planing is dieper en gericht op ontstoken tandvlees.

Er kunnen napijn, zwelling of infecties optreden, maar deze zijn zeldzaam.

Rookstop verbetert de doorbloeding, vermindert ontstekingen en verlaagt de kans op parodontale problemen.

Aanhoudende pijn, zwelling of pus kunnen wijzen op complicaties.

Vermindering van bloeding, ondiepere pockets en roze tandvlees zijn positief.

Beter niet in de eerste 24 uur i.v.m. medicijninteracties.

Angstreductietechnieken zoals ontspanningsoefeningen en goede communicatie helpen patiënten gerust te stellen.

Meestal 1-2 weken, maar kan soms langer duren.

Het herstel kan variëren van enkele maanden tot zes maanden, afhankelijk van de techniek en gezondheidstoestand.

2-3 dagen piekzwelling, daarna geleidelijk afnemend.

Meestal wordt 2 tot 5 dagen zachte voeding aangeraden.

Ja, u ontvangt altijd een schriftelijke begroting voor uw behandeling.

Ja, meestal wordt lokale verdoving toegepast voor uw comfort.

Intensief sporten wordt afgeraden in de eerste dagen na de ingreep.

Aanhoudende pijn, zwelling en soms pusafscheiding zijn alarmsignalen.

Bij lokale verdoving meestal wel, maar bij sedatie of narcose niet.

Ja, tenzij u onder narcose of sedatie wordt behandeld.

Gevoelige tandhalzen of tijdelijke irritatie kunnen de oorzaak zijn.

Goede communicatie voorkomt tegenstrijdige adviezen en zorgt voor een uniforme aanpak van de behandeling.

Het uitstellen van parodontale behandelingen kan leiden tot ernstige gebitsproblemen en tandverlies.

Een spalk stabiliseert loszittende tanden tijdens het genezingsproces.

Tijdelijke losheid komt door verminderde ontsteking en weefselherstel.

Neem contact op met de praktijk, meestal is het niet ernstig maar controle is nodig.

Ja, in veel praktijken zijn betalingsregelingen mogelijk.

Ja, u ontvangt altijd een schriftelijke begroting.

Afhankelijk van de ernst, meestal tussen €100 en €800.

Meestal niet, tenzij specifiek opgenomen in uw aanvullende verzekering.

Parodontale behandelingen worden meestal vergoed, afhankelijk van uw zorgverzekering en aanvullende polis.

Ja, vaak wel vergoed, afhankelijk van uw zorgverzekering en aanvullende polis.

Ja, vaak wel vergoed, afhankelijk van uw zorgverzekering en aanvullende polis.

Cannabisgebruik kan leiden tot droge mond en verminderde bloedtoevoer naar het tandvlees, wat ontstekingen bevordert.

Drugsgebruik kan leiden tot droge mond, gebitsslijtage en verhoogde kans op tandvleesontsteking.

Drugsgebruik kan tandvleesontsteking verergeren en tandbederf veroorzaken door droge mond en slechte mondzorg.

Suikerrijke voeding bevordert bacteriegroei, wat ontstekingen en parodontitis kan verergeren.

Alcoholgebruik kan het immuunsysteem onderdrukken, waardoor tandvleesinfecties sneller ontstaan.

Ja, langdurig en overmatig alcoholgebruik verhoogt het risico op mondkanker aanzienlijk.

Methamfetamine veroorzaakt een droge mond, tandenknarsen en slechte mondhygiëne, wat tandvleesproblemen verergert.

Cocaïne kan leiden tot vaatvernauwing in het tandvlees, waardoor ontstekingen sneller verergeren.

Rokers hebben een verhoogd risico op parodontitis, peri-implantitis en vertraagde wondgenezing.

Antihistaminica kunnen een droge mond veroorzaken, wat tandvleesontsteking kan bevorderen.

Bloedverdunners kunnen tandvleesbloedingen verergeren, vooral na mondhygiëne of tandheelkundige ingrepen.

Hart- en vaatziekten kunnen doorbloedingsproblemen veroorzaken, wat de genezing van tandvlees bemoeilijkt.

Soms, maar alleen in overleg met uw arts of specialist.

Immunosuppressiva verminderen de afweer, wat het risico op tandvleesontsteking verhoogt.

Medicijnen zoals fenytoïne en ciclosporine kunnen tandvleesweefsel doen toenemen, bekend als gingivale hyperplasie.

Antidepressiva kunnen droge mond veroorzaken, wat leidt tot verhoogde kans op tandvleesontsteking.

Diuretica kunnen leiden tot een droge mond, wat het risico op cariës en gingivitis verhoogt.

Medicijnen zoals bloeddrukverlagers, anticonvulsiva en immunosuppressiva kunnen tandvleesproblemen veroorzaken.

Ja, meestal door infectie, overbelasting of slechte mondhygiëne.

Interdentaal reinigen verwijdert tandplak tussen de tanden, wat essentieel is bij parodontitispreventie.

Meestal na 1 tot 2 weken, afhankelijk van de wondgenezing en instructie.

De mondhygiënist richt zich op preventieve zorg, professionele reiniging en educatie over mondhygiëne.

Plaque is zacht bacterieel laagje, tandsteen is verharde plaque.

Twee keer per dag poetsen met fluoride tandpasta en gebruik van een elektrische tandenborstel wordt aanbevolen.

Risico's zijn infectie, onvoldoende botgroei en verlies van het transplantaat, vooral bij slechte mondhygiëne.

Dagelijkse mondhygiëne, gezonde voeding en regelmatige tandheelkundige controle zijn essentieel.

Alleen een tandarts of parodontoloog kan dit vaststellen met metingen en foto's.

De tandarts verwijst naar de parodontoloog voor specialistische behandeling bij ernstige ontstekingen.

Multidisciplinaire zorg zorgt voor een geïntegreerde aanpak, wat de behandelresultaten verbetert.

Tandartsangst of eerdere negatieve ervaringen kunnen patiënten ervan weerhouden om zorg te zoeken.

De parodontoloog kan stressmanagementtechnieken en gebitsbeschermers aanbevelen om schade te beperken.

Nee, het zuigen kan bloedstolsels verstoren en genezing vertragen.

Meestal niet, nazorg wordt apart berekend of via een behandeltraject gedeclareerd.

Aanhoudende bloedingen na een behandeling kunnen wijzen op complicaties, raadpleeg altijd uw tandarts.

GTR is een techniek waarbij kaakbot en steunweefsel worden gestimuleerd om te herstellen.

Een techniek om botverlies te herstellen met membranen en bottransplantaten.

Nazorg omvat controles, professionele reiniging en instructie voor thuisverzorging.

Poetsen mag meestal vanaf dag 2, volgens specifieke instructies.

Ja, u krijgt aangepaste instructies voor veilig poetsen.

Nee, eerst moet het tandvlees gezond zijn voor veilige bleaching.

Ja, maar pas na advies van de behandelaar en met geschikte middelen.

Roken wordt sterk afgeraden omdat het het genezingsproces belemmert.

Meestal worden hechtingen na 7 tot 14 dagen verwijderd.

Alcohol wordt afgeraden in de eerste dagen na de behandeling.

Supplementen zoals vitamine C, D en zink kunnen bijdragen aan een beter herstel na chirurgie.

Probiotica kunnen helpen de balans van bacteriën in de mond te verbeteren en ontstekingen te verminderen.

Ja, stoppen met roken verbetert de doorbloeding en bevordert de genezing van het tandvlees.

Voorzichtig poetsen en voorgeschreven mondspoelingen gebruiken.

De eerste 24 tot 48 uur zijn cruciaal voor genezing en herstel.

Gemiddeld 4 tot 6 maanden voor volledige botintegratie.

Enkele dagen tot weken, afhankelijk van de initiële ontsteking.

Genezing na een flapoperatie duurt doorgaans enkele weken, afhankelijk van de ernst van de situatie.

Met pocketmetingen, röntgenfoto’s en een klinisch onderzoek.

Indirect: de bacteriën kunnen overdraagbaar zijn, vooral binnen gezinnen.

Ja, het kan pijnloos verlopen en alleen ontdekt worden bij controle.

Ja, genetische aanleg speelt een rol bij vatbaarheid voor parodontitis.

Ja, bij aanleg of andere risicofactoren kan parodontitis ook zonder zichtbaar tandsteen ontstaan.

Professionele reiniging verwijdert tandsteen en hardnekkige tandplak die thuis niet te verwijderen is.

Parodontologie is de tandheelkundige specialisatie die zich bezighoudt met tandvlees en het steunweefsel rondom tanden.

Onbehandelde parodontitis kan leiden tot tandverlies en invloed hebben op de algehele gezondheid.

Technieken zoals ademhalingsoefeningen, sporten en mindfulness kunnen stress verlagen en mondgezondheid bevorderen.

Stress kan de genezing vertragen en ontstekingsreacties versterken, wat de behandeling bemoeilijkt.

Motivatie bepaalt of patiënten hun mondzorginstructies opvolgen en regelmatig zorg zoeken.

Stressreductie helpt om ontstekingsreacties te verminderen en het herstelproces te ondersteunen.

Stress kan leiden tot gebitsknarsen, tandvleesontsteking, droge mond en afgebroken tanden.

Overgewicht kan het risico op parodontitis verhogen door ontstekingsreacties en verstoorde hormoonbalans.

Stress kan ontstekingsreacties versterken en de afweer tegen tandvleesinfecties verzwakken.

Hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap kunnen tandvleesontstekingen bevorderen.

Diabetes verhoogt het risico op parodontitis en omgekeerd.

Een ontsteking rond een gedeeltelijk doorgebroken verstandskies.

Een uitgebreid overzicht van de gezondheid van uw tandvlees en kaakbot.

Een snelle controle van de conditie van uw tandvlees en steunweefsel.

Een acute ontsteking in een tandvleespocket, vaak pijnlijk en gezwollen.

Een chirurgische procedure om overtollig tandvlees te verwijderen.

Een ontsteking tussen de wortels van een kies, vaak lastig te reinigen.

Een fistel is een opening waar pus uit een ontsteking kan wegvloeien.

Speeksel beschermt tanden door neutralisatie van zuren en remineralisatie.

Een systeem om de ernst van teruggetrokken tandvlees te beoordelen.

De PSI-score geeft aan in hoeverre tandvlees ontstoken is en of er pockets aanwezig zijn.

Een gingivectomie is een chirurgische ingreep om overtollig tandvlees te verwijderen.

Spontane bloedingen kunnen wijzen op ontsteking of parodontitis, laat dit altijd controleren.

Dat kan duiden op een actieve ontsteking of abces.

Een ontsteking of trauma kan zwelling veroorzaken waardoor een tand hoger lijkt.

Slechte adem kan duiden op tandvleesontsteking of diepe pockets.

Natuurlijke veroudering, slijtage en afname van speekselproductie verhogen het risico op tandvleesproblemen.

Een zachte borstel voorkomt beschadiging van het genezende tandvlees.

Pockets zijn verdiepingen tussen tand en tandvlees door ontsteking of botverlies.

Soms gedeeltelijk bij medische noodzaak vanuit aanvullende verzekering.

Voedingsmiddelen rijk aan vitamine C, calcium en antioxidanten bevorderen gezond tandvlees.

Vitamine D helpt bij calciumopname en versterkt bot en tandvlees, wat parodontitis helpt voorkomen.

Vitamine C ondersteunt de collageenproductie en helpt bij het herstellen van gezond tandvlees.

Gewichtsverlies vermindert systemische ontsteking, wat de gezondheid van het tandvlees ten goede komt.

Terugtrekkend tandvlees, verlies van collageen en verminderde doorbloeding kunnen tandvleesproblemen veroorzaken.

Ouderen hebben vaker last van terugtrekkend tandvlees, droge mond en tandverlies door parodontitis.

Roken, slechte mondhygiëne, stress, diabetes en genetische aanleg verhogen het risico.

Een verzwakt immuunsysteem kan bacteriën minder effectief bestrijden, wat tandvleesontstekingen bevordert.

Bloedend tandvlees, vieze smaak, terugtrekkend tandvlees en loszittende tanden.

Gemiddeld tussen €50 en €120 afhankelijk van complexiteit.

Tandvleesrecessie is het terugtrekken van het tandvlees waardoor tandhalzen bloot komen te liggen.

Een complexe laag van bacteriën die zich hecht aan tanden en tandvlees.

Gingivitis is een oppervlakkige ontsteking, parodontitis tast ook het kaakbot aan.

Gingivitis is een oppervlakkige tandvleesontsteking, parodontitis tast ook het kaakbot aan.

Het doel is het stoppen van tandvleesontsteking en behoud van tanden.

Het in kaart brengen van de gezondheid van het tandvlees en steunweefsels.

Eiwitten zijn essentieel voor weefselherstel en kunnen bij een tekort de genezing van tandvlees vertragen.

Met speciale instrumenten tijdens een diepe reiniging of parodontale behandeling.

Kaakbotverlies wordt vaak ontdekt via röntgenfoto’s en pocketmetingen.

Veel tandvleesproblemen verlopen pijnloos; controle is essentieel.

Vervang de tandenborstel elke drie maanden of eerder bij slijtage om bacteriële ophoping te voorkomen.

Het vroegtijdig herkennen van tandvleesproblemen is essentieel om complicaties te voorkomen.

Regelmatige mondzorg, overleg met de arts en mondhygiëne aanpassingen kunnen problemen beperken.

Goede mondzorg vermindert bacteriële belasting en helpt de natuurlijke weerstand van het tandvlees te behouden.

Voedingsstoffen zoals calcium, vitamine D en antioxidanten helpen het tandvlees sterk te houden bij veroudering.

Meestal wel, maar het kan ook door te hard poetsen komen.

Bloedend tandvlees en slechte adem zijn vroege waarschuwingssignalen.

De tandhals komt bloot te liggen en tanden lijken langer.

Door rood, gezwollen of bloedend tandvlees, vaak zonder pijn.

Pijnlijke zwelling, roodheid en soms pusafscheiding zijn kenmerkend.

Pijn, knappende geluiden en beperkte mondopening zijn typische symptomen.

Beginnende tandvleesontsteking veroorzaakt roodheid, zwelling en bloedingen bij het poetsen.

Beginnende parodontitis kenmerkt zich door rood, gezwollen en bloedend tandvlees bij poetsen.

Antibacteriële mondspoelingen kunnen de bacteriële belasting verlagen en ontstekingen helpen voorkomen.

Roken vermindert de doorbloeding van het tandvlees en verzwakt de afweer tegen bacteriële infecties.

Hoge bloedsuikerspiegels kunnen ontstekingen bevorderen en wondgenezing vertragen, wat tandvleesproblemen verergert.

Alcoholgebruik kan de motivatie en aandacht voor mondverzorging verminderen, wat tandvleesproblemen verergert.

Vezelrijke voeding stimuleert speekselproductie en helpt om bacteriën en voedselresten weg te spoelen.

Parodontale screening helpt bij het vroegtijdig opsporen van tandvleesproblemen en botverlies.

Mensen met obesitas hebben een verhoogd risico op parodontale ontstekingen door systemische ontsteking.

Regelmatige parodontale controles voorkomen ernstige tandvleesproblemen en behoud van gebitsgezondheid.

Gezond tandvlees ondersteunt je tanden en voorkomt ontstekingen.

Roken vermindert de doorbloeding en vertraagt de genezing van tandvlees na behandeling.

Diabetes verhoogt het risico op tandvleesontstekingen door verminderde afweer en vertraagde wondgenezing.

Overgewicht verhoogt het risico op parodontitis door systemische ontsteking en insulineresistentie.

Pijn bij kauwen na een parodontale behandeling kan wijzen op tijdelijke ontsteking of druk.

Langdurig gebruik van pijnstillers kan ontsteking maskeren en wondgenezing vertragen.

Antibiotica kunnen de mondflora verstoren, wat soms tot schimmelinfecties of gingivitis leidt.

Ja, veel tandvleesproblemen verlopen pijnloos en worden pas laat opgemerkt.

Ja, tekorten aan vitamine C, D en zink kunnen het tandvlees verzwakken en ontsteking bevorderen.

Ja, depressie kan leiden tot verminderde zelfzorg en daardoor tandvleesproblemen veroorzaken.

Ja, parodontitis kan ontstekingsreacties veroorzaken die de bloedsuikerspiegel ontregelen.

Ja, parodontitis kan bij overgewicht bijdragen aan verhoogd risico op hart- en vaatziekten en diabetes.

Door een verminderde afweer en slechtere wondgenezing zijn diabetici vatbaarder voor parodontitis.

Parodontitis kan het risico op hart- en vaatziekten en diabetes verhogen.

Parodontitis kan gevolgen hebben voor de algehele gezondheid, inclusief hart- en vaatziekten.

De huisarts monitort de algehele gezondheid, terwijl de parodontoloog focust op mondgezondheid bij systemische problemen.

Ja, chronische ontstekingen door parodontitis kunnen het risico op cardiovasculaire problemen vergroten.

Chronische ontsteking kan het risico op hartproblemen verhogen.