De huisarts monitort de algehele gezondheid, terwijl de parodontoloog focust op mondgezondheid bij systemische problemen.
Patiënten met systemische aandoeningen, zoals diabetes of hart- en vaatziekten, hebben vaak verhoogde risico's op parodontitis. Een goede samenwerking tussen huisarts en parodontoloog is essentieel om zowel de algemene als mondgezondheid te bewaken. De huisarts kan helpen met het optimaliseren van de bloedglucosewaarden bij diabetici, wat het tandvlees ten goede komt. Bij hartpatiënten kan de huisarts medicatiegebruik afstemmen om bijwerkingen op het tandvlees te minimaliseren. De parodontoloog houdt de gezondheid van het tandvlees in de gaten en rapporteert eventuele problemen aan de huisarts. Door elkaars expertise te benutten, kan de zorg voor de patiënt optimaal worden afgestemd. Het gezamenlijk bespreken van casussen voorkomt dat parodontale problemen verergeren door systemische factoren. Patiënten ervaren hierdoor een holistische benadering waarbij zowel mond- als algemene gezondheid aandacht krijgt. Door regelmatige evaluatie kunnen behandeldoelen bijgesteld worden als de gezondheid verandert. Deze integrale zorgaanpak bevordert zowel de mondgezondheid als de algehele kwaliteit van leven.
