Tandmobiliteit betekent dat een tand of kies losser in de kaak staat.
Normaal gesproken zitten tanden stevig vast in het kaakbot. Bij tandmobiliteit beweegt een tand meer dan normaal bij aanraking of kauwen. Dit kan ontstaan door verlies van steunweefsel, zoals bij parodontitis. Ook trauma of overbelasting kan een rol spelen. De behandelaar beoordeelt mobiliteit door een lichte bewegingstest. Er zijn gradaties van mobiliteit die klinisch worden vastgelegd. Lichte mobiliteit kan vanzelf verbeteren bij goede behandeling. Bij ernstige mobiliteit kan stabilisatie of verwijdering nodig zijn. Een röntgenfoto helpt bij het beoordelen van het omliggende bot. Vroegtijdige behandeling is cruciaal om tanden te behouden.
